Niekończący się bieg

Zwłaszcza dzisiaj fakt, że setki naszych młodych ludzi trafia do więzień, również daje do myślenia.

Po zacytowaniu wiersza Ceyhuna Atuf Kansu kontynuujmy:

TEN NIEKOŃCZĄCY SIĘ WYŚCIG

Bohater, który dziś postawił stopę w Samsun,

Łąka i trawa zazieleniły się w drodze do zwycięstwa.

Weselnicy podnoszą się przy dźwiękach bębnów i zurny,

Moje serce raduje się i śpiewa na wiosennej gałązce.

Ofiaruj maki Ojcu, który marzy,

Piękna róża ogrodów pracy.

Jesteśmy w niekończącym się poranku... pozwól mu spać,

Nasza radość raduje jego serce.

Jak pług wyruszył z Samsun?

Ta pieśń zwycięstwa od góry do góry,

Każda stara ręka podniosła się i podniosła swoją flagę,

Świeża wiosna otworzyła oczy całemu krajowi.

Moja czerwona flaga jest wolna w Zamku Ankarskim,

Ku złotemu wiekowi płynie,

Nowi bohaterowie idą ramię w ramię,

W stronę flagi na tych ośnieżonych górach.

Wieniec na wolną głowę 19 maja,

Sezon czereśni, miesiąc młodości, miesiąc róż.

W ogrodzie wiosennym serca są kolorowe,

Spójrz na ten niekończący się wyścig, który okrążył płaskowyż.

Podobnie jak krótkowzroczni historycy, którzy nie potrafią przewidzieć przyszłości, nie zdołali sprowadzić naszego narodu i Mustafy Kemala z obranej drogi, tak też dziś nie zdołają sprowadzić Turcji z jej oświeconej drogi.

Naród turecki walczył o przetrwanie w latach 1918–1922.

Zapamiętasz. Państwa ententy , zwycięzcy I wojny światowej, podzieliły nasz kraj na papierze. Zgodnie z tym przekazem, polityczne istnienie naszego narodu uległo zniszczeniu, a jego tysiącletnia ojczyzna została mu odebrana, z wyjątkiem małego regionu.

Na podstawie postanowień rozejmu w Mudros podpisanego 30 października 1918 r., niektóre części terytorium Turcji zaczęły być okupowane od 1 listopada 1918 r. Podczas gdy armia turecka była rozproszona, różne organizacje separatystyczne w kraju rozpoczęły przygotowania do powstania. Władze zewnętrzne udzielały tym organizacjom wsparcia materialnego i moralnego, inicjowały je i kierowały nimi.

Pod koniec 1918 roku niektórzy patrioci w Anatolii i Tracji zaczęli tworzyć organizacje oporu pod nazwą „ Obrona Praw ”. Nie było łatwo zjednoczyć siły i rozpocząć walkę, która doprowadziłaby do narodowego i powszechnego przebudzenia. Z powodu odmiennych poglądów, w niemal całym kraju można było zaobserwować dezorganizację, rozpacz i pesymizm.

Wśród tego pesymizmu i mroku odezwał się głos. Mustafa Kemal Pasza pokazał, że w tej sytuacji nie ma innego sposobu na ratunek, jak utworzenie nowego, niepodległego państwa tureckiego, opartego na suwerenności narodowej.

15 maja 1919 roku, dzień po zajęciu Izmiru przez Greków, Mustafa Kemal Pasza, mianowany inspektorem 9. Armii, wyruszył ze Stambułu do Anatolii wraz z kilkoma przyjaciółmi, których zabrał do swojej kwatery głównej.

Przybycie Mustafy Kemala do Samsun 19 maja 1919 r. zapoczątkowało proces transformacji Turcji w kierunku suwerenności narodowej. Przygotowania w Samsun, a później w Havza, rozpaliły pierwsze światełko zbawienia.

Rozpowszechniano ogłoszenia zapowiadające początek ruchu narodowego , takie jak: „...ocalenie naszej niepodległości i historii narodowej będzie możliwe tylko dzięki obronie narodu jako jednego organizmu... ”. Ich chęć organizowania wieców protestacyjnych wszędzie została przekazana odpowiednim stronom. Przez pewien czas po zawieszeniu broni w Mudros w różnych częściach kraju odbywały się kongresy, a patrioci szukali sposobów na wyzwolenie swoich regionów.

Jutro opowiem wam o swoim lądowaniu w Samsungu.