Francja właśnie uznała wpływanie na szybką modę za przestępstwo

Obecnie niemal niemożliwe jest przeglądanie mediów społecznościowych bez natknięcia się na kogoś reklamującego niedawny „haul Shein ” – niezależnie od tego, czy się tego chce, czy nie. Dla tych, którzy mieli szczęście uniknąć porażki, pozwólcie, że przedstawię sytuację: influencerka pokazuje garść ubrań, zachwycając się, że każdy element „kosztuje tylko 2 funty”. Chociaż wszyscy już wiemy, że te „okazyjne” znaleziska modowe wiążą się z dość wysoką ceną. Francja ma więc rozwiązanie: ogłasza ustawę, która obecnie znana jest jako zakaz ultraszybkiej mody.

Niedawno zatwierdzona przez francuski Senat i spodziewana we wrześniu do wspólnej komisji, ta wkrótce uchwalona ustawa wprowadzi system punktacji ekologicznej, skierowany specjalnie do gigantów „ultraszybkiej mody”, takich jak Shein i Temu. Marki będą oceniane na podstawie emisji, zużycia zasobów i możliwości recyklingu produktów. W zależności od uzyskanej punktacji, będą one podlegać podatkowi od 5 euro za sztukę w 2025 roku, który wzrośnie do 10 euro do 2030 roku lub nawet do połowy ceny detalicznej produktu, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej. Dochody z tego podatku pomogą sfinansować francuski sektor zrównoważonej mody , a wzrost kosztów spadnie na marki i potencjalnie na konsumentów, jeśli ceny detaliczne wzrosną w odpowiedzi.

Ale to nie wszystko. Francja planuje również zakazać reklamowania ultraszybkiej mody – zarówno prowadzonej przez influencerów, jak i tradycyjnej. Influencerzy promujący te marki mogą zostać ukarani, co jest szczególnie dotkliwym ciosem, biorąc pod uwagę, jak bardzo marki takie jak Shein i Temu polegają na marketingu w mediach społecznościowych, aby napędzać sprzedaż.

Dlaczego więc Francja podejmuje takie kroki? Według agencji ochrony środowiska Ademe, co sekundę we Francji wyrzuca się 35 sztuk odzieży. Organizacja Waste Management donosi również, że na całym świecie około 35% pierwotnego zanieczyszczenia oceanów mikroplastikiem pochodzi z przemysłu modowego, głównie z włókien syntetycznych, takich jak poliester, nylon i akryl. Co alarmujące, 87% wszystkich włókien tekstylnych używanych do produkcji odzieży trafia na wysypiska śmieci lub jest spalane, a mniej niż 1% jest poddawane recyklingowi i przetwarzane na nowe ubrania. Biorąc pod uwagę prognozowany wzrost globalnego zużycia odzieży z obecnych 62 milionów ton rocznie do 102 milionów ton do 2030 roku, problem ten tylko narasta.

Choć ruch ten chwalono jako ważny pierwszy krok, spotkał się on również z krytyką za skupienie się tylko na kilku markach zajmujących się ultraszybką modą, co sprawiło, że inni główni gracze na rynku szybkiej mody pozostali w dużej mierze niezauważeni.

Mimo to sygnalizuje zmianę. UE wprowadza już środki zrównoważonego rozwoju dla mody — w tym cyfrowe paszporty produktów , zakaz niszczenia niesprzedanych zapasów i bardziej rygorystyczne wymogi dotyczące wzornictwa — choć szczegóły egzekwowania pozostają niejasne. Nie ma również pewności, czy Wielka Brytania przyjmie podobne przepisy. Mimo to Wielka Brytania niedawno wzmocniła Urząd ds. Konkurencji i Rynków (CMA) na mocy ustawy o rynkach cyfrowych, konkurencji i konsumentach (DMCC). Daje mu to większe uprawnienia do zwalczania wprowadzających w błąd twierdzeń dotyczących ochrony środowiska — w tym greenwashingu — w sektorze mody. Marki uznane za winne mogą zostać ukarane grzywną w wysokości do 10% ich globalnego rocznego obrotu za wprowadzanie konsumentów w błąd poprzez niejasną terminologię, wprowadzające w błąd wizualizacje lub pomijanie kluczowych informacji.

Krótko mówiąc, chociaż walka z wpływem ultraszybkiej mody jest daleka od zakończenia, ostatnie posunięcie Francji jest niezaprzeczalnym krokiem w kierunku zwiększenia odpowiedzialności branży.