Strach nie ma żadnego pożytku w śmierci

Słyszymy termin „choroba” na arenie politycznej. Choroba oznacza chorobę. Jeśli twoja choroba jest lekceważona, upokarzana, staje się „hańbą”. Wierzymy, że ktokolwiek na nią patrzy z góry, będzie cierpiał. Ci, od których oczekuje się wzorowości i którzy są u szczytu uprzejmości i etykiety, nie używają tych słów. Jeśli używają ich dzieci, są zastraszane przez wkładanie im pieprzu do ust. W sufizmie ci, którzy wolą być upokarzani i pogardzani jako sposób na życie, nazywani są Melami. To jest istota porządku Melami. W języku publicznym wyrażenie „bycie malamat” pochodzi stąd.

Tak czy inaczej, nie dajmy się ponieść i nie dotykajmy czyjegoś przyjaciela Zulfi. Większość osób, które są poważnie chore na Covid-19, ma objawy, które nazywają strachem, lękiem, urojeniem, obsesją i lękiem. Ciągle tracą sen i wciąż wirują w wirze dziwnych, dziwnych myśli.

Chciałbym, żeby wszystkie obawy były po stronie miłości. Pozwólcie mi zamienić ten nieprzyjemny temat w romans za pomocą wiersza Ümita Yaşara:

W moim sercu jest ciężar ziemi

Wycie wszystkich wiatrów w mojej głowie

Najwyższe góry falują we mnie

Moje smutki rosną jak morza

Gdziekolwiek spojrzę, jest noc i ciemno.

Tysiąc i jedna zasadzka czyha na mnie na każdym rogu

Piłem czasy, stulecie po stuleciu

Osad minionych wieków w mojej szklance

Moje oczy mówią ci o twoim pragnieniu

Chcę cię w obu światach

Ani kromki chleba, ani łyka wody

Kto wie, gdzie zatrzyma się ten pociąg?

Po prostu bądź sobą, reszta nie ma dla mnie znaczenia

Czuję w sobie strach, strach przed śmiercią bez ciebie

Psychiatrzy twierdzą, że uczucie strachu pojawia się jako rodzaj naturalnego odruchowego stanu natury ludzkiej. Dodają, że jest ono co najmniej tak stare jak historia ludzkości i jest ważnym czynnikiem wyzwalającym wiele emocji.

Pomyśl o tym, jesteś wyleczony z choroby, jesteś pełen nadziei. Stałeś twarzą w twarz ze śmiercią, twoje ręce, ramiona i stopy zostały odcięte, doświadczyłeś poddania się i beznadziei. Najbardziej podstawową emocją, która zmienia granicę między nadzieją a beznadzieją, jest strach, który cię wciąga.

Wiedziałem, że strach jest uniwersalną emocją. Wszyscy możecie świadomie lub nieświadomie być uwikłani w różne lęki. Ale jeśli nie możesz zapobiec ich wystąpieniu, zanim pojawi się sytuacja emocjonalna lub bezpośrednie zagrożenie zewnętrzne, jest to definiowane jako lęk.

Istnieje również fobia. Powiedziałem, że strach jest emocjonalną reakcją, którą odczuwamy wobec zewnętrznego niebezpieczeństwa. Fobia jest również rodzajem strachu. Występuje w przypadku pewnych sytuacji i obiektów, których się nie boimy.

To był czas, kiedy nasze pokolenie żyło w różowych latach. Używałam swoich wierszy jako lustra, by odzwierciedlić uczucia, które chciałam wyrazić, ale nie potrafiłam. Ponieważ byłam z natury nieśmiałą osobą. Miłość i zakochiwanie się były prawdopodobnie moją fobią. W tym czasie zatytułowałam swój wiersz „Strach”:

„Wśród wszystkich tych kwiatów,

Jakby ktoś przyszedł i powiedział „ja”,

Wiosna, wiosna patrzy na ciebie

Nie możesz oderwać od niego oczu,

To złożone emocje,

Płynie z twoich oczu do twojego serca

Stajesz się centrum uwagi i nie możesz uciec.

-Na początku mnie to interesowało!

To jest teraz dla Ciebie wyjątkowe

„Kwiat pięknie wygląda na swojej gałęzi”

Nie możesz znieść tego, żeby to zerwać

Nieśmiały, nieśmiały, dziecinny,

Jesteś pełen pragnienia, by poczuć zapach,

Pragnienie dotykania i całowania w pełni,

-Wtedy zacząłem cię pragnąć

Kolor nie ma znaczenia, dopóki odzwierciedla,

Dopóki to jego zapach

Z dala od sztuczności,

Żyjąc w tym samym miejscu i czasie,

Z pewnością przyjemnie byłoby Ci przebywać w jego towarzystwie,

- „Na pewno mi się spodobałaś.”

Niech jedni widzą to w ten sposób, inni w inny.

Ona jest twoim kwiatem, ona jest twoją kochanką,

W twoich oczach ona zawsze jest piękniejsza od pięknych.

To świeżo otwarty pączek, na który nie możesz się napatrzeć,

Pokonujesz przeszkody i osiągasz cel,

Będziesz kochać jego liście i ciernie,

- „Myślę, że cię kocham, piękny kwiecie”

Istnieje przyciąganie silniejsze od grawitacji,

To tajemnicze światło, którym jesteś ćmą,

Rozdziera serce i sprawia, że ​​krwawi,

Można by pomyśleć, że to aksamitny dotyk, a nie kolec.

Jeśli miłość jest trującym kwiatem,

Wypijasz truciznę jako lekarstwo.

- Boję się, że się w tobie zakocham.

Wiem, że strach nie ma sensu w obliczu śmierci,

„Dopóki to nie jest sen”

Moi drodzy przyjaciele, życzę wam, abyście żyli w czasach bez lęku. Nie zapominajcie, że nasz hymn narodowy zaczyna się od słów „Nie lękajcie się!”