Ketanji Brown Jackson ma już dość swoich kolegów sędziów Sądu Najwyższego

We wtorek późnym wieczorem otrzymaliśmy kolejny list z mgieł sekretariatu Sądu Najwyższego – niepodpisaną opinię, która na razie potwierdziła prawo prezydenta do zniesienia całej struktury administracyjnej agencji i departamentów władzy wykonawczej. Z „The Guardian”:

Przedłużając dobrą passę prezydenta USA, sędziowie we wtorek uchylili orzeczenie sądu niższej instancji, które wstrzymało masowe zwolnienia federalne, znane jako „redukcje etatów”, na czas trwania postępowania sądowego w tej sprawie. Decyzja ta może skutkować utratą setek tysięcy miejsc pracy w departamentach rolnictwa, handlu, zdrowia i opieki społecznej, administracji stanowej, skarbu państwa, spraw weteranów i innych agencjach.

W lutym Trump ogłosił „krytyczną transformację federalnej biurokracji” w rozporządzeniu wykonawczym nakazującym agencjom przygotowanie się do reformy rządu, mającej na celu znaczną redukcję siły roboczej i redukcję urzędów. W swoim krótkim, niepodpisanym rozporządzeniu wydanym we wtorek, Sąd Najwyższy stwierdził, że administracja Trumpa „prawdopodobnie odniesie sukces, argumentując, że rozporządzenie wykonawcze” i memorandum wykonawcze są zgodne z prawem. Sąd stwierdził, że nie ocenia legalności żadnych konkretnych planów zwolnień w agencjach federalnych.

Oczywiście, że nie. Oznaczałoby to, że starannie sfabrykowana konserwatywna większość w Sądzie Najwyższym została starannie sfabrykowana w celu realizacji prawicowych celów politycznych, a nie po prostu po to, by „decydować o wszystkim i o niczym”, jak kiedyś opisał swoją pracę Prezes Sądu Najwyższego John Roberts. Jak zauważyła sędzia Ketanji Brown Jackson w swoim samodzielnym zdaniu odrębnym, argument większości, że „nie osądzamy działań prezydenta, ale uważamy, że są one uzasadnione”, był od początku do końca chybiony .

„Biorąc pod uwagę faktograficzny charakter tej sprawy i liczne poważne szkody wynikające z pozwolenia Prezydentowi na radykalną reorganizację rządu federalnego, Sąd Rejonowy postąpił w pełni rozsądnie, utrzymując status quo, podczas gdy sądy oceniają legalność decyzji wykonawczej Prezydenta. Zasadniczo sprawa dotyczy tego, czy decyzja ta stanowi strukturalną reformę, która narusza prerogatywy Kongresu w zakresie stanowienia polityki – i trudno sobie wyobrazić, aby po tych zmianach można było rozstrzygnąć tę kwestię w jakikolwiek sensowny sposób. Jednak z jakiegoś powodu Sąd uznał za stosowne interweniować teraz i uwolnić Prezydenta od jego destrukcyjnej mocy na samym początku tego sporu”.

Jackson postawiła sobie za cel sprzeciwienie się oświadczeniom komisji cieni. I wyraźnie lubi swoją pracę. Z ABC News:

Sędzia Ketanji Brown Jackson, występując publicznie po raz pierwszy od czasu, gdy Sąd Najwyższy drastycznie ograniczył możliwość kontrolowania władzy prezydenta przez sędziów federalnych, powiedziała w sobotę, że jej zdaniem niedawne orzeczenia konserwatywnej większości sędziów Sądu Najwyższego stanowią „egzystencjalne zagrożenie dla praworządności”. „Czasami mamy do czynienia ze sprawami, które mają tego rodzaju implikacje, i wiecie, czy są sprawy, w których występują kwestie o takim znaczeniu? Zdecydowanie” – powiedziała Jackson Linsey Davis, prezenterce ABC News Live Prime, podczas szeroko zakrojonej dyskusji na Global Black Economic Forum.

Brown wywołała burzę wśród sędziów swoim sprzeciwem w sprawie Trump przeciwko CASA, którą wielu obserwatorów – w tym Brown i, cóż, ja – postrzega jako preludium do działań przeciwko koncepcji obywatelstwa z urodzenia. Brown napisała, że ​​decyzja ta doprowadzi do sytuacji, w której „ władza wykonawcza stanie się całkowicie nie do opanowania”. Sędzia Amy Coney Barrett uznała tę dosadną mobilizację oczywistej prawdy za tak nieznośnie nieklasyczną, że w odpowiedzi uwolniła swoją wewnętrzną Karen. To z kolei zainspirowało ciekawy artykuł w „The New York Times”.

Jej poglądy, z którymi niekiedy nie zgadzał się żaden inny sędzia, stały się przedmiotem pogardliwej krytyki ze strony prawicy i wywołały pytania o jej relacje z innymi sędziami, w tym z dwoma członkami liberalnego skrzydła.

Na litość boską, rodzą się pytania. Czy gromadzące się chmury mogą być daleko w tyle? Jednak późniejszy artykuł dość wyraźnie wskazuje na oczywisty przywilej stojący za oburzeniem Barretta na przedmieściach.

Sędzia Jackson dodała własne zdanie odrębne, wypowiadając się wyłącznie w swoim imieniu. Stwierdziła, że ​​większość zagraża praworządności, tworząc „strefę bezprawia, w której władza wykonawcza ma prawo do przyjmowania lub odrzucania prawa według własnego uznania”. To wywołało obszerną odpowiedź sędzi Barrett, kolejnej sędzi z najniższym stopniem sędziowskim i autorki opinii większości. Nie szczędziła ona protekcjonalnych komentarzy.

Ojej!

„Nie będziemy rozwodzić się nad argumentem sędziego Jacksona, który jest sprzeczny z ponad dwustuletnim precedensem, nie wspominając o samej Konstytucji” – napisał sędzia Barrett w opinii podpisanej przez wszystkich pięciu pozostałych nominowanych przez Republikanów. „Główny sprzeciw koncentruje się na konwencjonalnych podstawach prawnych” – kontynuował sędzia Barrett, odnosząc się do opinii sędzi Sotomayor. „Sędzia Jackson obiera jednak zaskakującą linię ataku, która nie jest powiązana ani z tymi źródłami, ani, szczerze mówiąc, z jakąkolwiek doktryną”.

Cyniczny umysł podpowiada, że ​​to właśnie jawny sprzeciw Jacksona wobec wykorzystania rejestru cieni jest prawdziwym powodem, dla którego starannie sfabrykowana konserwatywna większość wysłała swojego nowego członka, by się temu sprzeciwił. Cierpliwość Jacksona wobec sztuczek z rejestrem cieni się wyczerpała.

„To nieudolne podejście do pracy Sądu Najwyższego jest nie tylko błędne” – napisała w kwietniu , kiedy sąd orzekł, że Wenezuelczycy, których administracja chciała deportować do Salwadoru, wnieśli pozew do niewłaściwego sądu. „To również niebezpieczne”. W zdaniu odrębnym od orzeczenia nadzwyczajnego z czerwca, przyznającego Departamentowi Efektywności Rządowej Elona Muska dostęp do poufnych danych z Ubezpieczeń Społecznych, sędzia Jackson oskarżyła większość o faworyzowanie Trumpa. „To, co byłoby nadzwyczajną prośbą dla wszystkich innych” – napisała – „jest niczym więcej niż zwykłym dniem w kalendarzu tej administracji”.

Sędzia Jackson ma szansę pewnego dnia zostać uznany za tego, który podniósł wszystkie alarmy. Jeśli nikt nie posłuchał, to ich wina.