Kiedy za murem dochodzi do przemocy: Jak mogą działać i pomagać sąsiedzi

Para z mieszkania obok często się kłóci – czy powinnam się martwić? Co czwarta kobieta w Niemczech doświadcza przemocy ze strony partnera lub byłego partnera przynajmniej raz w życiu. Przemoc domowa zazwyczaj ma miejsce za zamkniętymi drzwiami, ale nie jest to sprawa prywatna: sąsiedztwo może być ważnym miejscem, gdzie można wcześnie rozpoznać przemoc i zapewnić pomoc. Ale skąd mam wiedzieć, czy i jak powinnam podjąć działania?

Bliskość przestrzenna jako szansa i obowiązek

Kiedy mówimy o przemocy domowej, wielu myśli o statystykach lub pojedynczych historiach z wiadomości. Ale rzeczywistość jest znacznie bliżej: przemoc zdarza się tuż obok – w mieszkaniu nad nami, pod nami, po drugiej stronie korytarza. Ta bliskość niesie ze sobą odpowiedzialność: osoby, które są blisko sytuacji, są jej świadkami. I, w idealnym przypadku, mogą podjąć działania na wczesnym etapie.

„Zaletą mieszkania w sąsiedztwie jest to, że jest się na miejscu. Kiedy mieszka się blisko siebie, szybko zauważa się głośną kłótnię w sąsiednim mieszkaniu. A jeśli dana osoba faktycznie potrzebuje i chce pomocy, nie trzeba długo dojeżdżać; wystarczy zadzwonić do drzwi sąsiada” – mówi Nua Ursprung, rzeczniczka ds. informacji i komunikacji w „ Berlińskiej Inicjatywie Przeciwko Przemocy Wobec Kobiet eV ” (w skrócie BIG eV ):

W przeciwieństwie do odległych struktur wsparcia, sąsiedztwo oznacza natychmiastową świadomość, bezpośrednią reakcję – i możliwość bycia mostem, którego inaczej brakuje ofiarom. „Jednym z największych wyzwań w systemie wsparcia dla ofiar przemocy domowej jest zapewnienie ofiarom pomocy, której potrzebują” – wyjaśnia Ursprung. „Aby to zrobić, muszą najpierw rozpoznać i przyznać przed sobą, że doświadczają przemocy. Pomocne jest, gdy ktoś z zewnątrz zadaje pytania i identyfikuje sygnały, które budzą niepokój”.

Ekspert dzieli sytuację na pięć etapów, które pokazują, w jaki sposób można pomóc ofiarom przemocy domowej w sąsiedztwie, w zależności od sytuacji i stopnia eskalacji.

Jak odróżnić codzienne kłótnie od sytuacji zagrażających? Wiele osób obawia się, że reaguje przesadnie lub niesłusznie kogoś podejrzewa. Ekspert wyjaśnia: Ten niepokój jest zrozumiały, ale i niebezpieczny: „Nie da się ocenić z zewnątrz, czy to „tylko” kłótnia, czy sytuacja zagrażająca, w której należy podjąć działania.

Dlatego lepiej interweniować raz za dużo niż raz za mało. W przypadkach ostrej przemocy zasada brzmi: natychmiast zadzwoń na policję – możesz to zrobić również anonimowo. „Rozumiem, że ludzie są bardzo ostrożni, dzwoniąc bezpośrednio na policję” – mówi Ursprung. „Ale alternatywą byłoby to, że ktoś doświadcza przemocy i nie otrzymuje pomocy. A to – jak widzimy niemal codziennie – w najgorszym przypadku może skończyć się kobietobójstwem”.

Z drugiej strony błąd zazwyczaj nie pociąga za sobą żadnych konsekwencji: „Jeśli obie strony twierdzą, że nic się nie stało i że była to tylko kłótnia, policja odjedzie, nie robiąc nic”.

2. Buduj relacje z osobami dotkniętymi chorobą

Nie każda sprawa wymaga natychmiastowej interwencji. Czasami wystarczy zachować czujność i ostrożnie szukać kontaktu. „Jeśli masz wrażenie, że w związku może dochodzić do przemocy, ale nie jesteś do końca pewien, możesz najpierw spróbować zbudować relację z osobą zaangażowaną. Możesz zadzwonić do drzwi i poprosić o cukier. A po krótkiej rozmowie, może zaproponować wspólne wyjście na kawę”.

Ci, którzy unikają bezpośredniego kontaktu lub spotykają się z odrzuceniem, nadal mogą pomóc: „Alternatywnie, możesz powiesić na korytarzu ulotki lub plakaty z najbliższego ośrodka pomocy ofiarom przemocy domowej. W ten sposób nie będziesz musiał/a do nikogo podchodzić bezpośrednio, a wszyscy sąsiedzi będą mieli informacje o tym, gdzie szukać pomocy”.

4. Znajdź odpowiednie słowa

Kiedy nadarza się okazja, by porozmawiać z osobą dotkniętą chorobą, wrażliwość jest niezbędna. Słuchanie jest ważne, ale równie ważne jest odpowiednie otoczenie. „Najważniejsze to zasygnalizować otwartość, nie wywierając na rozmówcy presji” – wyjaśnia mówca. Klatka schodowa nie jest odpowiednim miejscem. Lepiej stworzyć bezpieczną chwilę – przy kawie, spacerze czy wspólnych zakupach.

Na początek Nua Ursprung proponuje konkretne formuły:

• Często słyszę między wami głośne kłótnie. Czy zechciałbyś mi o tym opowiedzieć?
• Wszystkie zasłony są teraz zasłonięte i widujemy się znacznie rzadziej niż wcześniej. Czy coś się u Ciebie zmieniło?

Nie każda osoba dotknięta chorobą reaguje otwarcie na taką propozycję rozmowy. Według eksperta jest to całkowicie normalne: „Ważne jest, aby zachować spokój, nie upierać się przy swoim zdaniu i sformułować propozycję dalszej dyskusji, na wypadek gdyby chcieli o tym porozmawiać kilka dni lub tygodni później, po początkowym szoku”.

Porady telefoniczne mogą zapewnić jasność

Na koniec, ale nie mniej ważne: nie tylko osoby dotknięte chorobą mają prawo do wsparcia, ale także ich otoczenie. Sąsiedzi, Przyjaciele, koledzy: Jeśli coś zaobserwujecie, ale nie macie pewności, możecie zwrócić się o poradę. Infolinia BIG oferuje poradnictwo telefoniczne, gdzie możecie opisać konkretne sytuacje i wspólnie omówić dalsze kroki. Dostępna jest również ogólnopolska infolinia „Przemoc wobec kobiet”.

Infolinia „Przemoc wobec kobiet” oferuje całodobowe i bezpłatne porady dotyczące wszelkich form przemocy pod numerem 116 016 oraz online na stronie hilfetelefon.de . Poradnictwo jest anonimowe, poufne, dostępne i dostępne w 18 językach obcych. Na życzenie doradcy mogą skierować Cię do lokalnej placówki wsparcia. Z infolinią „Przemoc wobec kobiet” mogą również skontaktować się przyjaciele, krewni i specjaliści.

„Przemoc domowa nie jest sprawą prywatną; to przemoc strukturalna, która przejawia się w relacjach prywatnych” – to motto berlińskiej inicjatywy. A jeśli nikt nie zareaguje, przemoc może się rozprzestrzeniać bez kontroli, często z tragicznymi konsekwencjami. Bo przemoc dotyka nas wszystkich. Ci, którzy zwracają uwagę i działają, mogą coś zmienić – a może nawet uratować życie.

Brygida

#Tematy