Homofilia neuronalna: Dlaczego przyjaźń rozwija się w mózgu, a nie w sercu

Casablanca , jeden z najsłynniejszych filmów w historii kina, kończy się legendarnymi słowami Humphreya Bogarta: „Myślę, że to początek pięknej przyjaźni”.

Zanim Rick wypowie te słowa do kapitana Renault, dawni wrogowie przeszli już razem wiele. Ale czy naprawdę potrzeba fatalnych doświadczeń, wspólnych zainteresowań, doświadczeń i sekretów, by obcy ludzie stali się przyjaciółmi?

Według badań przeprowadzonych na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, kurs jest ustalany znacznie wcześniej. Sugeruje to, że podobieństwo neuronalne między ludźmi odgrywa szczególnie ważną rolę.

Mózgi przyjaciół działają w zadziwiająco podobny sposób

Kierowniczka badania, Yixuan Lisa Shen, wraz z zespołem wysłała grupę nieznanych studentów pierwszego roku na badanie funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI) przed rozpoczęciem semestru. Tam badani oglądali fragmenty komedii, filmów dokumentalnych lub filmów debatujących na różne tematy. W każdym z tych filmów rejestrowano aktywność określonych obszarów mózgu.

W odstępie dwóch miesięcy, a następnie ponownie po ośmiu miesiącach, badacze przeprowadzili ankietę wśród uczestników na temat kontaktów w obrębie grupy wiekowej. Szczególną uwagę zwrócono na „dystans społeczny”, czyli czy uczestnicy byli przyjaciółmi bezpośrednio, pośrednio za pośrednictwem osób trzecich, czy w ogóle nie byli.

Co było uderzające podczas oceny: największą wzajemną, przyjacielską zażyłość wytworzyła się między osobami badanymi, u których skaner mózgu wykazał bardzo podobne wzorce neuronalne podczas oglądania klipów wideo.

Było to szczególnie widoczne, gdy podobieństwo to występowało w obszarach mózgu odpowiedzialnych za uwagę i ocenę, a także za poznanie społeczne. Odnosi się to do sposobu, w jaki postrzegamy nasze otoczenie społeczne i jak wpływa ono na nasze zachowanie. Wyniki były niezależne od wieku, płci czy pochodzenia społecznego.

„Neuralna homofilia”

W ciągu życia poznajemy wielu ludzi. Te przypadkowe spotkania czasami prowadzą do przyjaźni, które trwają krótko. Mogą się w nich rozwinąć głębokie, trwałe więzi. Im bardziej podobne są nasze mózgi, tym bliższa może być przyjaźń.

Naukowcy nazywają to „neuronalną homofilią”: mamy tendencję do bliższego poznawania ludzi, którzy doświadczają i interpretują świat w ten sam sposób co my.

Ale Brygida

#Tematy