Kiedyś budowaliśmy drogi i mosty w innych krajach. Trump chce zamiast tego więzień.

Czy naród Reichstagów może rozwinąć świat pełen gułagów , czy też rozciąga to historyczne analogie poza punkt krytyczny? Pozwólmy, aby Intercept rozstrzygnął tę kwestię.

Śledztwo Intercept wykazało, że administracja Trumpa ciężko pracowała, próbując rozszerzyć swój globalny gułag dla wydalonych imigrantów , badając umowy z jedną czwartą krajów świata w celu przyjęcia tak zwanych obywateli państw trzecich — osób deportowanych, które nie są ich obywatelami. Aby stworzyć ten archipelag niesprawiedliwości, rząd USA stosuje taktykę silnej ręki wobec dziesiątek mniejszych, słabszych i zależnych gospodarczo krajów. Umowy są zawierane w tajemnicy i ani Departament Stanu, ani Służba Imigracyjna i Celna USA nie będą ich omawiać. Mając zielone światło od Sądu Najwyższego, tysiące imigrantów jest w niebezpieczeństwie zniknięcia w tej sieci miejsc deportacji.

Jestem wystarczająco stary, żeby pamiętać ducha, który ożywiał takie rzeczy jak Korpus Pokoju i Sojusz na rzecz Postępu. Tak, w tym duchu była odrobina paternalizmu zmierzająca w kierunku łagodnego kolonializmu. Ale po drodze ludzie dostali drogi i mosty, szkoły i bezpieczne systemy wodne. Teraz oferujemy im pieniądze, żeby pomogli nam zlecić na zewnątrz nasze zbrodnie przeciwko ludzkości. A kto jest głównym reklamodawcą tego nieludzkiego czynu? Marco Rubio, Niesamowicie Kurczący Się Polityk, zgubiony teraz na zawsze w kieszeni prezydenta, obok pokruszoneg Adderallu.

Niedawna notatka sekretarza stanu Marco Rubio ujawniła, że ​​administracja Trumpa zagroziła dziesiątkom krajów zakazem podróży, jednocześnie kusząc umowami o deportacji z krajów trzecich, aby uniknąć ograniczeń. Śledztwo przeprowadzone przez The Intercept wykazało, że dzięki temu nowemu gambitowi USA rzekomo zawarły umowy z co najmniej 53 krajami, w tym wieloma, które są dotknięte konfliktem lub przemocą terrorystyczną lub które Departament Stanu skrytykował za łamanie praw człowieka. Departament Stanu odmówił podania listy krajów, z którymi USA zawarły umowy o przyjmowaniu deportowanych z krajów trzecich, powołując się na wrażliwość komunikacji dyplomatycznej.

The Intercept – korzystając z informacji ogólnodostępnych – ustalił, że Stany Zjednoczone badały również porozumienia, dążyły do ​​​​porozumień lub zawarły je z Angolą, Antiguą i Barbudą, Beninem, Bhutanem, Burkina Faso, Wyspami Zielonego Przylądka, Kambodżą, Kamerunem, Kostaryką, Demokratyczną Republiką Konga, Dżibuti, Dominiką, Egiptem, Eswatini, Gwineą Równikową, Etiopią, Gabonem, Gambią, Ghaną, Gwatemala, Gujana, Honduras, Wybrzeże Kości Słoniowej, Kosowo, Kirgistan, Liberia, Libia, Malawi, Mauretania, Meksyk, Mołdawia, Mongolia, Niger, Nigeria, Panama, Rwanda, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca, Arabia Saudyjska, Senegal , Sudan Południowy, Syria, Tanzania, Tonga, Tuvalu, Uganda, Ukraina, Uzbekistan, Vanuatu, Zambia i Zimbabwe.

Stwórzmy świat więzień... dla wolności.