Vaderdag: drie liefdesverhalen die patronen doorbreken

Wat definieert een vader? Een geboorteakte? Biologie? Sociale interactie? Op Vaderdag , die aanstaande zondag (10 augustus) wordt gevierd, spreekt Metrópoles met drie mannen die laten zien dat liefde en toewijding bij de opvoeding van een kind op verschillende manieren kunnen ontstaan – sommige onverwacht, andere vol uitdagingen – maar allemaal diepgeworteld in genegenheid.

Cassio, Cleyton en Rodrigo ervaren het vaderschap in de kern . Het is een band die niet te verklaren is, ook al moeten ze daarvoor in naam van de liefde de sociale verwachtingen trotseren. Het zijn vaders die leerden, improviseerden en zich verzetten. Mannen die ervoor kozen om te zorgen, te onderwijzen en te transformeren, zelfs toen tegenspoed leek te overheersen.

Siomar en Cassio: de liefde die de grenzen overschreed en een gezin werd

Cassio de Freitas en Siomar Parreira , ondernemers en levenspartners, wisten altijd al dat ze ouders wilden worden. Deze wens was er al vanaf het begin van hun relatie. "De wens om een gezin te stichten was tussen ons altijd heel duidelijk", zegt Cassio.

Ze wisten echter dat het niet eenvoudig zou zijn. Na veel onderzoek besloten ze draagmoederschap in de Verenigde Staten te proberen, waar een sterker wettelijk kader voor dit soort procedures bestaat, met name in de staat Californië.

"We wilden allebei genetisch materiaal hebben in het proces, en draagmoederschap was de beste optie. Maar we deden alles zelf, zonder overleg, en dat maakte alles nog uitdagender", legde ze uit.

Het proces zat vol verrassingen en angsten. "We wisten niet wat er daarna zou gebeuren; het was allemaal een beetje wazig. Plotseling kwam er een e-mail binnen waarin stond dat we de volgende dag een groot bedrag moesten storten, en we wisten niet eens dat deze stap bestond."

Het kiezen van een draagmoeder vereiste ook een emotionele band. "Het is niet zomaar een medisch onderzoek. De persoon moet een levensstijl hebben die past bij wat je verwacht. In ons geval was ze kalm, gezond en positief. Maar het kostte acht mislukte pogingen om haar te vinden."

Nu, met zijn kinderen in zijn armen, is Cassio ervan overtuigd dat hij het allemaal zo weer zou doen. "Veel mensen wachten op het perfecte moment: de ideale financiële situatie, 100% emotioneel klaar zijn. Als dit jouw droom is, moet je beginnen. Elke stap is de moeite waard."

Het vaderschap veranderde zijn wereldbeeld compleet. "Je begint over de toekomst na te denken door de ogen van je kinderen. Alles wordt door en voor hen gepland. Het zijn lege doeken die we nu in moeten kleuren. Nu begrijp ik dingen die mijn ouders zeiden die voorheen nergens op sloegen." Hij voegt eraan toe: "Het is de grootste liefde ter wereld. Het beste wat ons ooit is overkomen."

Cleyton: de vader die zwangerschap en borstvoeding ervoer

Op zijn dertigste is digitale influencer Cleyton Bitencourt een alleenstaande vader van twee kinderen. Maar zijn weg naar het vaderschap was lang en vol uitdagingen. "Toen ik ongeveer 19 of 20 was, kwam ik uit de kast als transman. Het was een heel moeilijk proces. Ik was bang, vooral voor afwijzing door mijn familie – en dat is precies wat er gebeurde."

Cleyton worstelde lange tijd met vervreemding en eenzaamheid binnen zijn familie. Zelfs voordat hij zichzelf als transgender erkende, had hij al een duidelijke wens: vader worden. En meer dan dat: een kind dragen.

Na mijn geslachtsverandering bleef deze droom bij me. Ik was erg bang. Vooroordelen, gebrek aan informatie, gebrek aan adequate toegang tot gezondheidszorg. Omdat mijn geslacht erkend was, had ik zorg nodig die als 'vrouwelijk' werd beschouwd, zoals prenatale zorg , en dat zorgde voor veel onzekerheid.

Tijdens mijn huwelijk met een transgender vrouw werd die mogelijkheid werkelijkheid. "Ik sprak met de moeder van mijn kinderen, en na verloop van tijd wilde ook zij het moederschap ervaren. Zo kregen we onze eerste dochter, Alex."

De zwangerschap was een uitdaging. Cleyton werd geconfronteerd met starende blikken, medische vragen en aanvallen op sociale media. "De artsen waren in de war, ze wisten niet hoe ze me moesten behandelen. Ik werd geconfronteerd met vooroordelen, maar ik concentreerde me op het leven van deze droom. Ik ben zelfs in therapie gegaan om ermee om te gaan, maar ik wist dat ik van elk moment wilde genieten."

De tweede zwangerschap verliep minder turbulent – nog steeds behoorlijk uitdagend. Kort na de geboorte van hun tweede kind kwam er een einde aan de relatie. "Om persoonlijke redenen besloten we dat ik bij de kinderen zou blijven."

Cleyton leeft nu het intensieve leven van een alleenstaande vader. "Het is veeleisend. Ik heb nauwelijks tijd voor mezelf. Ik heb dit altijd al willen ervaren. Het is iets wat me tegelijkertijd uitput en overweldigt. Ik vind het heerlijk om voor ze te zorgen, alles voor ze te doen. Ze zijn mijn grootste droom die uitkomt."

Rodrigo en Bruno: uit rouw ontstaat een nieuw gezin

Zorgverzekeringsmakelaar en verkoopadviseur Rodrigo Medina kreeg zijn eerste dochter in 1995, het resultaat van een relatie die begon toen hij nog een tiener was. Ze waren meer dan 10 jaar getrouwd, totdat hij en de moeder van het meisje in 2007 in onderling overleg besloten om uit elkaar te gaan. Kort daarna verhuisde Rodrigo naar São Paulo, op zoek naar een nieuwe richting.

Twee jaar verstreken voordat de telefoon ging. Aan de andere kant van de lijn kondigde de ex-partner aan dat ze opnieuw zwanger was, maar de vader van het kind, een getrouwde man, wilde het vaderschap niet toegeven. "Hij zei dat hij terug zou komen om te helpen als dat nodig was; hij was tenslotte de broer van mijn dochter," herinnert Rodrigo zich.

De baby werd geboren, kreeg de naam Bruno en nestelde zich geleidelijk in Rodrigo's hart. Toen de jongen nog maar 11 maanden oud was, kwam het nieuws dat alles zou veranderen: bij Bruno's moeder was een baarmoedertumor vastgesteld .

"Het duurde bijna twee jaar en toen is ze helaas overleden. Daarvoor hadden we elkaar ontmoet en ze vroeg me om bij hem te blijven voor het geval er iets ergs zou gebeuren." Rodrigo voldeed aan het verzoek.

Samenwonen werd echt vaderschap, met alle pijn en ontdekkingen die daarbij hoorden. De adoptie werd pas in 2022 officieel, na een proces van negen jaar. "Vandaag wonen we in Florianópolis, met een eenvoudig en heel gelukkig leven", zegt hij. Toch romantiseert hij het niet.

Dit hele proces was een uitdaging, zelfs met een ondersteunend netwerk. Ik had veel twijfels over mijn opvoeding en voelde me niet voorbereid op het alleenstaande ouderschap. Het is normaal dat vrouwen deze rol spelen, maar ze worden vaak over het hoofd gezien. Een toegewijde vader wordt nog steeds als een uitzondering gezien.

Rodrigo wijst elke heldentitel af. "Ik beschouw mezelf niet als een held vanwege een atypisch verhaal. Ik zie mezelf meer als een burger die de maatschappij wil verbeteren en de dagelijkse uitdagingen alleen aangaat."