Festival van Schande

Hij maakt zich geen zorgen om de organisatoren van het muziekfestival. Het zijn Israëliërs. Bah. Twee broers. O jee. Een bataljon soldaten. De gedachten van die idioten zijn van een afstandje makkelijk te lezen. Een van de medeorganisatoren van het evenement, een dj, keerde in oktober 2023 terug naar Israël. Hij had op een Sumol-hek moeten zitten en zo'n slachtpartij moeten aanschouwen.

Wat de burgemeester van S. Pedro do Sul zorgen baart, grenst aan verbijstering: wat zouden anderen zeggen als het festival doorging? Antisemieten en soortgelijke kwaadwillenden vinden bijna altijd een marionet met gebroken snaren. Deze mensen zijn immers een manier om snel dakloze zielen te schrijven; ze bevolken verenigingen die alleen maar haat, haat en nog eens haat verspreiden jegens alles wat uit Israël komt, net zo nuttig, alle bandleden, als een gitaar op een begrafenis. Ze draaiden hun gezicht om en rolden met hun ogen, want de gemeenteraad zei op een gegeven moment amen. De tenten waren opgezet en de elektronische muziek galmde door het dorp, waarvan de naam er goed bij paste: Anta de Baixo. Maar de gemeenteraad kwam vervolgens terug op haar schreden en weigerde de vergunning af te geven voor het festival "Anta Gathering", onder het voorwendsel dat de veiligheidsvoorwaarden niet waren nageleefd.

In São Pedro do Sul vindt het kantoor van de burgemeester ons dom. Dat zijn we niet. Plotseling ontdekt de bevoegde afdeling van de gemeenteraad van São Pedro do Sul dat er te veel brandbaar materiaal op het festivalterrein lag. Ja. Heel veel. Dagen voor de ontkenning was er nog geen sprake van. De branden zijn er, herinnerde de burgemeester haar eraan. Helaas, dat is zo. Maar ze ontdekten dit ernstige negatieve detail pas nadat het koor van de "coirões" (de "coirões") hun mond openden om de infiltratie van het Israëlische leger op een festival in São Pedro do Sul te bekritiseren, te belasteren en te verzinnen.

De vervuilde reacties op sociale media en in kranten onthullen de smerigheid die zich ophoopt in sommige lege hoofden. Arme buren. Arme collega-journalisten die in dikke brieven schrijven over een festival georganiseerd door Israëlisch militair personeel. De meerderheid van de Israëlische bevolking dient verplicht militaire dienst. Dus militair personeel, ja, de organisatoren, en enkele miljoenen Israëliërs.

Wie de opzettelijk omgekeerde kop leest, begrijpt misschien wel dat het Israëlische leger de wijk Viseu is binnengevallen. Sommige mensen geven alleen om haar. De burgemeester van São Pedro do Sul denkt er immers flinterdunne metafysica over. Voor hem zijn de Israëliërs prima, het festival is prima, maar als er bezwaren zijn, is alles slecht en kun je het het beste afblazen; toegeven. Een politicus van dit kaliber moet van koers veranderen. Mogen de lokale verkiezingen in oktober zwaar voor hem uitpakken.