Caché Comporta is een chalet verscholen in de duinen met crudos

Ons werd een kleine madeleine beloofd. Dat klassieke Franse schelpvormige koekje, bestrooid met poedersuiker, had de reis van Parijs naar de duinen van het strand van Pego in Comporta gemaakt om geserveerd te worden met gezouten boterkaramel en miso bij dit nieuwe Caché, wat, net als in de Franse hoofdstad, een beetje jammer is. De beloofde madeleine bleek ook onvindbaar en ontbrak in de dessertparade van deze plek, wat ons een open uitnodiging gaf om terug te keren en het te proberen. Verscholen tussen de golven sneeuw – ja, sneeuw – op dit Alentejo-kuststrand bespreken we het nieuwste restaurant van Comporta, een samenwerking tussen Quinta da Comporta en de Caché Paris-groep, waarbij de Catalaanse chef-kok David Reartes de menukaart op smaak brengt. Nadat Miguel Câncio Martins, oprichter van Quinta da Comporta, INARI nieuw leven had ingeblazen, momenteel onder het advies van chef-kok Vítor Sobral , zag hij in deze ruimte, ontworpen door de Franse ontwerper Philippe Starck — en die ooit Praia na Comporta was, van de Praia-groep — de kans om naar Comporta "een gastronomische verscheidenheid en een andere culinaire ervaring" te brengen die, zo gelooft hij, anders is dan wat er momenteel te vinden is.

"Voortbouwend op onze toewijding aan het behoud van de authenticiteit van de Comporta-levensstijl, ontpopt Caché Comporta zich tot een natuurlijk verlengstuk van onze visie: een ruimte die het beste van de natuur respecteert en het simpele plezier van gezelligheid viert dat culturen rond de tafel verenigt", aldus de architect. Uit onze vriendschap met Gianpaolo Polverino, een van de oprichters van Caché Paris, en David Reartes ontstond een ruimte die de drie restaurants die de groep in die stad opende, combineert: "We hebben drie restaurants in Parijs: Caché, dat alleen gegrilde en rauwe vis serveert; Amagat, dat Catalaanse en Spaanse tapas serveert; en Santa Sílvia, dat Italiaanse gerechten serveert. Het idee was om een mix van al deze gerechten te creëren", legt de Catalaanse chef-kok uit, die Caché Comporta omschrijft als een "wereldreis".

Deze connectie is ook terug te vinden in de gerechten op de menukaart: trouw aan het DNA van het oorspronkelijke Franse concept, gebaseerd op respect voor het product, oogst Caché Comporta zijn producten uit de moestuin van Quinta da Comporta – die chef-kok Vítor Sobral ook met een mand in de hand beheert voor het restaurant van het resort. De groenten, het fruit en de kruiden worden dus geoogst op iets meer dan vier kilometer afstand. De vis – rauw of gegrild – komt rechtstreeks van de kust van de Alentejo en de rijst komt van de velden die je onderweg naar het restaurant ziet. "Hier komen en alles zo wild zien is ongelooflijk inspirerend", vertelt de chef-kok, die zijn leven verdeelt tussen Parijs en Ibiza, een eiland dat hij nu vergelijkt met Comporta: "Dit wilde deel doet me sterk denken aan het Ibiza van 30 jaar geleden. En ik hoop dat het niet het Ibiza van vandaag wordt", legt hij uit, benadrukkend hoe belangrijk een goede relatie met vissers en lokale producenten is. “Al deze dingen kunnen zien die hier zijn en die niet meer in de wereld bestaan… het is zo geweldig.”

We worden meteen geconfronteerd met een sneeuwschuiver bij de ingang van de houten loopbrug die ons naar het restaurant leidt. Het lijkt inderdaad vreemd, aangezien Caché op de zandduinen ligt. Maar de aanwezigheid ervan is de verantwoordelijkheid van Philippe Starck, de Franse ontwerper die twee jaar geleden het ontwerp maakte voor wat later Praia na Comporta zou worden, beheerd door de groep die eigenaar is van Praia no Parque in Lissabon. "Omdat hij een beetje creatief en gek is, dacht hij dat deze plek, met zand, sneeuw was. Omdat ons zand zo wit is dat het op sneeuw lijkt," legt Miguel Câncio Martins uit, onthullend dat Starcks idee was om een bergchalet te bouwen, maar dan op het strand, met de zee die tussen de duinen en het Arrábida-gebergte piept, zonder een spoor van sneeuw op de top. En dat is wat we voelen zodra we binnenkomen.

Philippe Starck had de inrichting van deze ruimte, ondanks de overname door dat partnerschap, onveranderd gelaten. De architect van Quinta da Comporta had dus weinig tot geen ingrijpen nodig. Hij onthulde dat hij alleen de glazen deuren tussen de woonkamer en de keuken had verwijderd en strategisch een paar planten had geplaatst, ondanks de weerstand van de Franse ontwerper. "Ik heb gewoon een paar planten neergezet. Eerst keek hij en zei: 'Ik ben niet zo'n groentemens'", maar uiteindelijk gaf hij toe. Caché's ruimte is dus een ware cabana, die een sfeer creëert die je niet zou verwachten in een beachclub. Als we dus niet direct aan zee zouden zitten, zou niets aan het strand doen denken – maar dat idee verandert wanneer we naar de menukaart kijken.