Ryan Cooper belicht zijn multi-hyphenate carrière

616

In de chique scene van Manhattan is er niemand zoals Ryan Cooper! Cooper verhuisde oorspronkelijk naar de stad om als modemodel te werken, maar heeft sindsdien zijn sporen verdiend als acteur, producer en personal trainer – om nog maar te zwijgen van zijn vader en natuurlijk zijn rol als model! Dus, hoe heeft hij het allemaal voor elkaar gekregen? We spraken met Cooper over zijn nieuwste projecten – waaronder een wilde pickleballfilm – en zijn ontstaansgeschiedenis, plus zijn nieuwe campagne met David Yurman en hoe hij een breed scala aan rollen tegelijk combineert.

Vertel ons hoe je bent gaan acteren! Ik was een kindacteur. Ik speelde toneelstukken toen ik klein was, en ik vond het geweldig. Er was een moment dat we "Alex in Wonderland" hadden in plaats van "Alice in Wonderland". Ze zeiden: "Als je kunt huilen, dan veranderen we de show van "Alice in Wonderland" naar "Alex in Wonderland." Ik zei: "Nee, jongens huilen niet." Ik heb al sinds mijn kindertijd een voorliefde voor theater, musicals en acteren. Ik begon op de middelbare school in een band te spelen en wilde theater doen, maar mijn vader stond er heel erg op dat ik van school moest gaan en een echte baan moest zoeken. Ik ging weg en bouwde zes jaar lang huizen, en daarna ging ik timmeren. Toen de mode me naar New York bracht, was dat een zeer geschikt moment om het acteren weer op te pakken. Ik filmde niet elke dag, en de beste docenten en coaches zijn daar in New York. Ik mocht studeren bij Bill Esper en Susan Batson – de coach van Nicole Kidman – en Terry Knickerbocker. Ik heb vier of vijf jaar bij verschillende studio's rondgehangen, en dat werd een prachtige zelftherapie en bracht me terug naar het acteren. Ik kreeg de rol van Alex in Wonderland niet, mocht iemand zich dat afvragen! Maar nu huil ik elke dag [lacht].

Je komt uit Australië, maar woont in New York. Wat heeft je het meest verrast aan New York toen je hierheen verhuisde? De omvang ervan. Voor het eerst over de brug komen, en de grootte van de stad, de schoonheid ervan, de diversiteit van New York. Het greep me echt vast. Het is nu 18 jaar geleden. Het was gewoon zo'n vreemd, vreemd fenomeen, van opgroeien op kleine eilandjes in de Stille Zuidzee zonder stromend water, elektriciteit of een toilet, tot het wonen in een van de rijkste, meest vooruitstrevende steden ter wereld. Van eiland naar eiland!

Wat zijn je favoriete acteerprojecten die je hebt gedaan? Er zijn er zoveel! Ik voel me enorm gelukkig. Elke keer dat we ergens in stappen, zou het echt moeten zijn, en het is echt cool om al deze personages te hebben mogen verkennen. Onlangs kwam Texas Cult House uit op Amazon Prime, en ik heb geproduceerd en geacteerd. Dat was een behoorlijk interessant stuk, omdat het iets verkent waar ik veel mee heb meegemaakt met mijn familie, die missionarissen waren. Hoewel ze geen sekte waren [zoals de film], was het interessant om wat in sommige opzichten als liefde en controle kan worden opgevat, tot het uiterste te drijven. Ik vond het een behoorlijk helende ervaring om dat te verkennen. Ik leidde I'll Be There met Jasmine Batchelor, en dat was een prachtige verkenning van hoe het voelt om je niet goed te voelen, om te gaan met kanker en mogelijk afscheid te nemen van je familie. Dat te mogen spelen was geweldig. En dan Pickleheads , weer tegenover Harvey Guillen en mijn vriendin Adrianne Palicki, en het verzamelen van een productieteam en een lijst met supersterren zoals John O'Hurley, en het spelen in een meer komische zin, was echt heel leuk om te verkennen.

Je hebt Pickleheads geproduceerd, gecast en er de hoofdrol in gespeeld. Vertel eens iets over de film – je hebt hem net ook in première laten gaan op het Austin Film Festival! Het was een prachtige receptie en de reacties van de aanwezigen waren geweldig. De respons in termen van filmmakers, connecties en mensen die contact met me zochten en enthousiast waren om samen te werken of projecten aan me voor te stellen, was werkelijk overweldigend en prachtig.

Speel je veel pickleball? Ik kreeg het script toen mijn achillespees was gebroken tijdens het pickleball-spel! Dit is mijn wraak op pickleball, nu meteen: een komedie maken over de sport waar ik in die 15 minuten echt van ben gaan houden voordat mijn achillespees "Nee, dank je" zei. Dat was de allereerste keer dat ik ooit heb gespeeld. Daarna heb ik Matt Manasseh benaderd en hem erbij gehaald. Hij is presentator van de pickleball-tv-zender en heeft ons de studio in gekregen met John O'Hurley en Nat Manasseh van Tennis Channel, eigenaar van de pickleball-tv-zender . De shootout in LA was gewoon een fantastische, fantastische ervaring.

Je werkt ook aan de film Six Day Detective , die donkerdere en emotionelere thema's heeft. Hoe blijf je gecentreerd tussen projecten met verschillende thema's en genres? Er komt veel bij kijken om te produceren met vijf tot tien stukken in het water, lijnen in het water. Het belangrijkste wat ik graag doe tijdens het voorbereiden van een film, is echt proberen iets te vinden waar iemand emotioneel aan gehecht raakt. Ik wil mijn tijd niet besteden aan het in elkaar zetten van iets dat geen benen, een echte stem of iets te zeggen heeft. Een echte emotionele band met iets hebben – en dat dan ook over je heen laten komen en je iets leren – is hoe ik graag bezig ben tijdens een project, bij het cureren en aantrekken van talent. Hebben ze ervaring met het onderwerp? Hebben ze een unieke stem die naar voren komt? Die elementen zijn erg belangrijk, vooral met het oog op het volgende project waar je het over hebt met Josh Flanagan, wat ons derde project samen zou worden – ervoor zorgen dat het recht doet aan het verhaal dat we proberen te vertellen, gebaseerd op het moment dat [Flanagans vader] zelfmoord pleegde. Het is een oprechte, maar vreemd grappige film die dit op een heel menselijke manier benadert, door de galgenhumor die hij kan aanspreken door zijn komische invalshoeken, en door de delicate balans die hij aanbrengt over een onderwerp. Vanaf pagina één moest ik meteen huilen en lachen. Het feit dat ik mijn grootvader op zeer jonge leeftijd aan dezelfde omstandigheden heb verloren, was een behoorlijk indrukwekkende opening. En na wat experimenteren met die depressieve ervaring, ontdekte ik de dingen die ons hart echt breken, maar die ons menselijkheid en geloof weer aanwakkeren. Dat zijn de verhalen die ik graag vertel en die ik wil delen met de mensen die meedoen.

David Yurman heeft je net uitgenodigd voor hun nieuwe campagne. Vertel eens over die ervaring met de nieuwe juweeltjes! Het was zo'n leuke shoot met Roman Coppola en Eiza Gonzalez. Ik heb een fantastische ervaring gehad. Het was een prachtige set. De sieraden zijn ongelooflijk, en het vakmanschap en het merk zijn zo iconisch. Het was echt een cadeau!

Draagt ​​u veel sieraden, of bewaart u alleen een selectie essentiële stukken? Ik hou van subtiele sieraden. Ik ben niet zo'n bling-bling-type, maar ik geniet wel van een paar mooie sieraden en houd ze bij de hand. Meestal hebben ze sentimentele waarde. Zelfs toen ik naar Austin kwam, wilde ik de jas van mijn vriendin meenemen, en een horloge dat ik voor een heel speciale verjaardag van de moeder van mijn dochter had gekregen. Zulke sieraden voelen als een deel van de mensen die me zoveel in mijn leven hebben gegeven. Ik denk dat sieraden dat als cadeau-element zeker belichamen.

Je bent ook model en geeft personal training. Wat is het geheim van het combineren van meerdere rollen? Het is het tegenovergestelde van het advies dat ik coachingcliënten geef: minder slapen en meer werk verzetten. Ik heb absoluut meer slaap nodig! Het oude cliché is echt waar: "Doe wat je leuk vindt en het voelt niet als werk." Ik vind het geweldig om naast leidinggevenden en mensen te staan ​​die niet alleen fit willen worden, maar ook gezondheid, welzijn en spirituele zelfreflectie, zodat ze die ruimte kunnen vinden om te groeien. Dat is zo inspirerend, want vanuit die ruimte maken mensen de keuzes die goed voor hen zijn, zoals naar een afkickkliniek gaan, minder eten, meer sporten, of observeren hoe ze met hun partner praten of hoe ze omgaan met de stress die ze ervaren. Zelfreflectie, volledig aanwezig zijn bij je hele lichaam en het ecosysteem daarvan, is voor mij de best mogelijke manier om te functioneren – vooral als je met veel verschillende dingen en in verschillende rollen tegelijk bezig bent.

Welke Australische straattaal zou iedereen moeten kennen? "Crikey" is er zeker een. Het kan positief of negatief gebruikt worden. Ik denk dat Steve Irwin dat enorm populair heeft gemaakt. "Fairfair dinkum." Dit is de zin uit [ Pickleheads ], en dan vraagt ​​mijn broer: "Wat betekent dat?" En hij vervolgt: "Het betekent fair dinkum. Het betekent gewoon fair dinkum." Het gaat erom hoe je het zegt , niet wat je zegt.

Wat doet u graag om te ontspannen in uw vrije tijd? Ik vind het heerlijk om op de bank te zitten en dingen te kijken als ik tijd heb. Ik heb de afgelopen twee maanden misschien wel een halve film gekeken. Ik vind het leuk om films in te halen, en ik ga graag naar een badhuis, warme en koude baden en sauna's, en al die therapieën die heel nuttig zijn. Naar het strand gaan en gewoon chillen, zwemmen met mijn dochter... vooral wat tijd met haar doorbrengen aan de rand van de oceaan is een van mijn favoriete bezigheden.

Abonneer u op onze nieuwsbrief en volg ons op Facebook en Instagram om op de hoogte te blijven van het laatste modenieuws en sappige roddels uit de mode-industrie.