Zomervakantie voor iedereen: waarom we 12 weken per jaar samen vrij moeten zijn

Kinderen, ouders, singles – we hebben allemaal meer pauzes nodig. Wat heeft het immers voor zin als kinderen veel vrije tijd hebben, maar er niemand is om er samen met hen van te genieten? Laten we daar eens over nadenken.
"Mam, waarom hebben alleen wij kinderen zomervakantie en moet jij werken? Dat is echt stom." – Deze vraag werd onlangs gesteld door de dochter van een collega. Kort daarna plaatste auteur Teresa Bücker een bericht op Instagram: Korte vakanties zijn niet genoeg om echt te reflecteren op wat belangrijk voor je is en wat je motiveert. Haar suggestie: iedereen zou in de toekomst twaalf weken vakantie moeten hebben!
Zeker in tijden van de eisen van Friedrich Merz en zijn collega's "We moeten allemaal weer meer werken", klinkt dit idee aanvankelijk utopisch en te mooi om waar te zijn. Maar hoe langer ik erover nadenk, hoe absurder het me lijkt dat schoolkinderen in dit land twaalf weken per jaar vrij hebben, terwijl de meeste (fulltime) werkende ouders – als ze überhaupt werken – maar de helft daarvan hebben, namelijk 30 dagen.
Om kinderopvang tijdens de vakantie te regelen, moeten moeders en vaders een afweging maken: wie neemt wanneer vrij? Welke grootouders hebben tijd (en zin!) om op de kinderen te passen, en zijn er betaalbare vrijetijdsbestedingen? Planningszekerheid is er vrijwel niet, maar de mentale druk suddert. Wat zou het een geschenk zijn als we nooit meer met al die stress te maken zouden krijgen, want het is gewoon duidelijk: de komende weken zijn alleen van ons als gezin.
Vakantietijd is geen vrije tijdDe realiteit is echter heel anders: als de kinderopvang of school gesloten is, blijft de ene ouder vaak thuis, terwijl de andere doorwerkt. Maar zelfs de "vrije" ouder kan niet echt ontspannen en tijd voor zichzelf nemen, omdat de dagelijkse zorgtaken (minstens) net zo veeleisend zijn als betaald werk.
Teresa Bücker, auteur van het wijze boek "Alle_Zeit", gelooft dat veel vrouwen zich na ouderschapsverlof heroriënteren omdat ze tijd hebben gehad om na te denken. Wat mij betreft: waar! Tijdens mijn ouderschapsverlof, dat mijn man en ik soms parallel namen, vond ik niet alleen eindelijk ruimte voor grotere creatieve projecten, maar vond ik ook een nieuwe baan die perfect bij mijn behoeften paste (Hoi, Brigitte.de!).

Ben je op zoek naar routines die je helpen ontspannen? Wil je eindelijk eens goed slapen? Leer hoe je rustig om kunt gaan met stressvolle periodes.
Een nieuw onderzoek van het online therapieplatform "HelloBetter" toont ook aan hoe gezond langere pauzes zijn. Steeds meer mensen vinden het moeilijk om te ontspannen. Een op de vier piekert veel, voelt zich uitgeput en futloos, en 32 procent heeft last van slaapstoornissen.

"Herstel is als een spier: als je hem nooit traint, is het moeilijk om hem op vakantie te gebruiken", zegt dr. Hanne Horvath, psycholoog en oprichter van HelloBetter. " Sommige mensen geven aan dat ze pas op vakantie beseffen hoe uitgeput ze echt zijn, omdat hun lichaam dan de kans krijgt om de achterstand in te halen. De meeste mensen willen op vakantie iets beleven, niet alleen maar slapen of liggen. Dit kan echter de interne druk verhogen en van vakantie een evenwichtsoefening maken tussen twee tegenstrijdige behoeften." Maar als je zes weken vrij hebt in plaats van zes dagen, kan dat veel veranderen.
Een kwestie van waarderingOverigens willen ook mensen zonder kinderen meer vrije tijd. Een korte enquête onder het personeel toonde aan dat vrijwel iedereen meer vrije tijd zou waarderen. De vraag is natuurlijk: kan de Duitse economie zich dat permitteren?
Maar misschien is de echte vraag: kunnen we het ons veroorloven om zo door te gaan? Volgens de Amerikaanse psycholoog Melissa Doman , die bedrijven adviseert over mentale gezondheid, vrezen veel mensen professionele gevolgen als ze hun werk-privébalans bespreken. "Maar we worden sterker elke keer dat we iets voor onszelf doen – mentaal of fysiek", vertelt ze aan BRIGITTE.
Wat zou er gebeuren als alle ouders twaalf weken vakantie per jaar met hun kinderen zouden hebben? Voor sommigen is dit al lang de realiteit – bijvoorbeeld in het onderwijs. Mijn zus en haar man zijn allebei leraar. Ze zijn momenteel met hun kinderen op vakantie in Italië. "We beseffen vaak niet wat een voorrecht dit is", schrijft ze me. "Ik heb nooit hoeven nadenken over hoe ik de zorg voor kinderen en mijn werk moet combineren."
Leraar: "Ik vergeet vaak wat een voorrecht de feestdagen zijn"Haar vriendinnen, zegt ze, worstelen met heel andere uitdagingen: "Soms brengen ze hun kinderen een week naar hun grootouders in een andere staat, omdat de kinderopvang in de zomer drie weken dicht is." Maar zelf zegt ze: "Ondanks die twaalf weken zitten we nog steeds in de dagelijkse sleur en ergeren we ons af en toe net zo aan de kinderen. Ik weet het, dat is klagen op een heel hoog niveau." En ze gelooft ook niet dat zoveel vrije tijd automatisch ruimte creëert voor creativiteit. "Toch heb ik meestal alleen 's avonds tijd voor diepgaande gesprekken of creatieve hobby's, nadat de kinderen slapen."
Dat is precies het punt: meer gedeelde vakantietijd is geen wondermiddel, maar het zou een begin zijn. Een teken dat gezinsbeleid meer kan zijn dan eindeloze discussies over gaten in kinderopvang of ouderschapstoeslag. Want we willen niet alleen functioneren, we willen ook leven – met onze kinderen, niet zonder.
sbr Brigitte
brigitte