Juridische rubriek: Mag ik een zwembad in de tuin aanleggen?

Dit had voor problemen kunnen zorgen: onlangs kreeg een onbevoegde toegang tot de tuin van een woongebouw waarvan de eigenaren afwezig waren. Hij sprong in het zwembad. Gelukkig raakte hij niet gewond tijdens zijn zwemtocht op privéterrein, zoals blijkt uit een video gemaakt door oplettende buren. De bever zwom slechts één baantje en verdween vervolgens naar een onbekende bestemming. Gelukkig voor hem. Zwembadeigenaren moeten zich houden aan een reeks wettelijke voorschriften, waaronder het voorkomen van ongeoorloofde toegang tot hun privéwater.

Natuurlijk verwijst "onbevoegden" meestal naar mensen, niet naar bevers. En natuurlijk is er weinig op tegen om een mooi zwembad op je eigen terrein aan te leggen, vooral niet als het dichtstbijzijnde buitenzwembad of meer ver weg is. Maar zoals bij elk groot project is het raadzaam voor bouwers om, voordat ze een schep pakken of een bouwbedrijf inhuren, de bouwvoorschriften van hun gemeente en staat te controleren. Bevers negeren die over het algemeen, maar dat is een ander verhaal.

"In de meeste Duitse deelstaten zijn zwembaden met een inhoud van 100 kubieke meter vrijgesteld van juridische procedures", legt advocate Sabine Brandl uit, hoofd van de afdeling Grote Schadeclaims bij Ergo Rechtsschutz Leistungs GmbH. Dit is op voorwaarde dat de zwembadbouwers de voorgeschreven afstand tot aangrenzende percelen aanhouden. En dan is er nog één uitzondering die waarschijnlijk niet iedereen kent: "Zelfs in de buurt van monumenten kan een vergunning van de Rijksdienst voor Monumentenzorg nodig zijn", legt Brandl uit.

Zonder kleren in je eigen tuin of op je balkon: moeten anderen dat tolereren? Dat hangt ervan af.

In tegenstelling tot de eigenaar van een vrijstaande eengezinswoning is de aanleg van een zwembad voor Verenigingen van Eigenaren lastiger. "Een privézwembad in een gemeenschappelijke tuin is over het algemeen alleen toegestaan met toestemming van alle andere eigenaren", benadrukt Brandl. Zelfs voor terreinen met speciale gebruiksrechten is een rechtsgeldig besluit van de vergadering van eigenaren vereist voordat een zwembad mag worden aangelegd. Huurders hebben doorgaans toestemming van de verhuurder nodig.

Als alle vergunningskwesties te complex voor je zijn, kun je een zogenaamd bovengronds zwembad overwegen. Hiervoor is over het algemeen geen vergunning nodig, legt Brandl uit. Zelfs huurders mogen dit soort kinderbadjes voor volwassenen plaatsen, zolang het huurcontract dit niet verbiedt. Op balkons is het overigens minder eenvoudig – er moet rekening worden gehouden met de statica, omdat water zwaar is.

Zodra het zwembad eenmaal gebouwd of geïnstalleerd is, wachten echter de volgende verplichtingen: buren mogen geen last hebben van lawaai van zwembadgebruikers tijdens normale rustige uren. En de zorgplicht geldt. Brandl raadt daarom aan het zwembad af te dekken wanneer het niet in gebruik is en de toegang tot de tuin af te sluiten.

Nog een laatste punt om te overwegen: zwembadwater moet regelmatig ververst worden, maar water dat behandeld is met chloor of anti-algenproducten mag niet zomaar in het riool worden geloosd. Het moet worden afgevoerd als huishoudelijk afvalwater, oftewel het afvalwater dat in het huishouden wordt geproduceerd. Dus, nogmaals, het is de moeite waard om contact op te nemen met uw gemeente en te vragen naar de regelgeving. Tenzij u een bever bent, natuurlijk.