Een plek van verlangen
In Taarbæk, een stadje ten noorden van Kopenhagen, heropent een oude vissersherberg – en die is nauwelijks nog te herkennen. Interieurontwerper Niels Bastrup heeft het samen met eigenaresse Charlotte Sørensen omgetoverd tot het mooiste gemeenschapscentrum van Denemarken.
Tekst: VERENA RICHTER Fotografie: ANDERS HVIID 6 juni 2025
Wat een uitzicht! Het was zeker de grootste inspiratiebron voor de herinrichting van Taarbæk Kro – met grote ramen en vele tinten blauw en grijs.
Wanneer Niels Bastrup vanuit zijn huis in Klampenborg, aan de kust ten noorden van Kopenhagen, naar het nabijgelegen Taarbæk rijdt, ziet hij het stadje al van verre op een landtong liggen. Met zijn oude vissershuisjes, prachtige villa's, pittoreske haven en het uitgestrekte Jægersborg Dyrehave-park, een voormalig koninklijk jachtgebied dat in 1670 onder koning Christiaan V werd gesticht. Zelfs vandaag de dag racen ruiters in witte broeken en felrode jassen door het ondiepe meer in de depressie tijdens de jaarlijkse paardenrace, springend over heggen en hooibalen. Op alle andere dagen is de sfeer rustig; de inwoners van Taarbæk en omgeving wandelen met hun honden onder de eikenbomen, net als interieurontwerper Niels Bastrup.
De muurverf in het restaurant is verrijkt met zand en met een bezem aangebracht, waardoor er structuur ontstaat
De bibliotheek is ingericht in mid-century-stijl met vintage Windsor-stoelen, waarvan de rugleuningen versierd zijn met een kapiteinswiel
Het is stil in Taarbæk. Te stil sinds de Taarbæk Kro, een vissersherberg aan de haven, haar deuren sloot. "Het stadje mist een centrum", zegt Bastrup, die voorheen creatief directeur was van porseleinfabrikant Royal Copenhagen, daarvoor als modeontwerper werkte – onder meer jarenlang in Duitsland – en nu zijn eigen interieurontwerpbureau heeft: Desk No. 63. Hij zegt ook dat er nauwelijks winkels meer zijn. Maar daar komt verandering in. In 2018 kocht Charlotte Sørensen, zelf woonachtig in Taarbæk, de vissersherberg van de vorige eigenaar, die de herberg bijna 45 jaar had gerund, om de herberg en het restaurant nieuw leven in te blazen : "Het moet de nieuwe ontmoetingsplek voor het dorp worden", zegt Charlotte Sørensen.
De kamer met open haard kijkt uit op de bar. De trap leidt naar het dakterras. De leuning doet denken aan een balustrade en is vergelijkbaar met de lamp van Vibeke Fonnesberg Schmidt.
Daarom herbergt het gerenoveerde gebouw niet alleen een restaurant en een bar, maar ook ruimtes waar regelmatig pop-up stores te vinden zijn, een gezellige bibliotheek en het bruisende café Sommer Canteen. De cappuccino met havermelk en kaneel smaakt hier bijzonder goed, net als de koudgerookte zalm van het eiland Samsø en natuurlijk de kardemomslakken. "Jesper Gøtz is een van de beste bakkers van Denemarken", vertelt Niels Bastrup enthousiast. De maaltijden worden geserveerd in het café of op de binnenplaats, waar 's avonds lezingen en concerten plaatsvinden en waarvan het glazen dak geopend kan worden.
Het schilderij naast het raam met uitzicht op de haven toont ook schepen
De antieke kist uit Hongarije past bij de houten lambrisering en heeft een golfversiering
De historische herberg werd bijna 300 jaar geleden gebouwd, had een koninklijke vergunning om bier en aquavit te produceren en was gelegen aan de overkant van Strandvejen. In 1873 werd de herberg omgebouwd tot een hotel met drie verdiepingen nadat de spoorlijn van Klampenborg naar Kopenhagen het vissersdorp snel had getransformeerd tot een badplaats voor de middenklasse. Ongeveer twee decennia later verhuisde de herberg naar de overkant van de straat, direct aan het water, en werd een hotel aan zee met een decoratieve toren en houten balkons waar bohemiens konden genieten van de zeebries. De basisarchitectonische structuur van de huidige herberg werd pas in de jaren 40 gecreëerd, nadat de Grote Depressie het hotel aan zee dwong te slopen . Sindsdien flankeren twee eenvoudige, langwerpige gebouwen met zadeldaken een dwarsblok.
U kunt de tijdschriften lezen in de levendige bar of in alle rust in de bibliotheek, aan de overkant van de gang
De stoelen zijn op maat gemaakt door Børge Mogensen's "J39" met gekleurd linnen in plaats van papiergaren
De opdrachtgever gaf Bastrup, die net het interieur van een kantoorgebouw in Kopenhagen had ontworpen, opdracht het gebouw te herontwerpen en was nauw betrokken bij het project. "Tijdens onze gesprekken werd duidelijk dat ronde, maritieme vormen een belangrijke rol zouden spelen", legt Bastrup uit. De ramen en de gevel aan de waterkant – bekleed met tegels van dezelfde fabrikant als Arne Jacobsens tankstation in Klampenborg – zijn gebogen en doen denken aan een stoomboot. Een indruk die wordt versterkt door de verspreide ronde ramen, die op patrijspoorten lijken. In gesloten toestand lijkt de uitklapbare bar op het dak op een scheepsschoorsteen en de banken op boten.
In de binnenplaats kan het glazen plafond worden geopend, het interieur is een mix van buiten- en binnenmeubilair
De banken met rugleuningen zijn ontworpen door Niels Bastrup, de tafel is gemaakt met de fabrikant Eberhart Furniture
Ronde vormen zijn ook alomtegenwoordig in de herberg: de gebogen marmeren balie van de bar. Het ronde stucwerk aan het plafond, dat lijkt op de ringen die ontstaan wanneer je een steen in het water gooit. En de ronde tafels, die naast de lange tafels in de eetkamers staan. "Ze waren een wens van de klant," legt Bastrup uit, "omdat je tegenover elkaar zit in plaats van naast elkaar, wat het gesprek makkelijker maakt." De interieurontwerper ontwierp halfronde banken met bijpassende roedeleuningen. De stoelen zijn een op maat gemaakte "J39" van Børge Mogensen. De Deense ontwerper ontwierp dit meubelstuk in 1947, vrijwel gelijktijdig met de laatste renovatie van de herberg, en dat meubelfabrikant Fredericia nog steeds produceert. Maar in plaats van het klassieke papiergaren zijn de zittingen bekleed met linnengaren: in roze, waterblauw en aquagroen.
De interieurstudio van Niels Bastrup, voormalig creatief directeur van Royal Copenhagen, heet Desk No. 63
De tegels in de badkamers zijn versierd met verschillende vogels door Marlene Jørgensen, schilderes van “Flora Danica”
De muren zijn lichtgrijs geschilderd, een verf verrijkt met zand en aangebracht met een bezem, waardoor het oppervlak een uitstraling krijgt die doet denken aan een strand met golvend water. De ronde plafondlampen zijn origineel, maar moesten gerepareerd en opnieuw geïnstalleerd worden. Het zijn de "Munkegaard"-lampen van Arne Jacobsen, die hij in 1955 ontwierp voor een school in het naburige Gentofte. Achter elk meubelstuk, object en zelfs het kleinste detail schuilt een verhaal of een verrassende vindingrijkheid. Een deel van de muren in de achterste eetkamer kan worden neergeklapt, waardoor de open haard zichtbaar wordt. Een ander deel bevat kasten waarvan de vakken en laden bekleed zijn met gelakt inpakpapier van het bedrijf "Cambridge Print".
Avondstemming: uitzicht vanaf het water van de heropende Taarbæk Kro aan de oostkust van Seeland
Een andere verrassing wacht gasten in de toiletten. Daar schilderde de huidige porseleinschilder van het "Flora Danica"-servies – versierd met botanische tekeningen en ontworpen in de 18e eeuw in opdracht van Catharina de Grote – vogels op de betegelde wanden: zwanen, duiven, patrijzen. Bastrup koos de "Twin"-wandlampen van het Tsjechische bedrijf "SkLO" omdat ze hem deden denken aan de glazen bollen die gebruikt worden om het oppervlak van visnetten te markeren. Een oude glazen bol van een visser, gevlochten tot een net, ligt op de plank van de bibliotheek naast de ingang. Aan de wanden hangen twee tapijten, ontworpen door Niels Bastrup , met een afbeelding van een landtong met een stadje erop. Het uitzicht waar de ontwerper vier jaar lang van genoot op weg naar zijn werk, is onderdeel geworden van het interieur.
salon-magazin
